Route naar Zon op Water vol onzekerheden

Voor het opwekken van duurzame energie is veel ruimte nodig, lastig voor Nederland als klein en dichtbevolkt land. Vooral zonne-energie vergt grote oppervlaktes, wat ten koste kan gaan van landbouw, natuur of de belevingswaarde van het buitengebied. Nederland is echter niet alleen klein, maar ook waterrijk. Het ligt dus voor de hand om ook te kijken naar mogelijkheden om binnenwateren en zelfs de Noordzee te gebruiken voor zonneparken. Alleen al de 8.000 km² binnenwater biedt in principe voldoende ruimte om het hele jaarverbruik elektriciteit met zonnepanelen op te wekken, laat staan met de 58.000 km² Noordzee. Echter, nog afgezien van de technische uitdagingen, is het ook op het water dringen geblazen. Dat blijkt uit de Routekaart zon op water die de regering naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.

Van de 8.000 km² binnenwater behoort zowat 6.000 km² tot beschermd Natura 2000 gebied. Dat sluit op zichzelf zonneparken niet uit, mits die geen al te grote negatieve effecten op de natuurkwaliteit hebben. Daar doet zich momenteel een probleem voor, want die kennis is niet aanwezig. Er wordt wel gewerkt om kennis te vergaren, maar dat is duur en het benodigde budget is nog niet beschikbaar. Ook moeten de technische uitdagingen niet worden onderschat. Vooral op grotere wateren kunnen golven problemen veroorzaken. Door middel van pilots en experimenten wil de regering zorgen voor meer kennis over ecologische effecten en benodigde technieken, onder andere op het baggerdepot de Slufter bij Rotterdam.