Kan waterstof de rol van aardgas overnemen?

Zo’n zestig jaar geleden werd het gigantische gasveld in Groningen ontdekt. Dat gas werd warm onthaald in Nederland en omliggende landen. De gasbonanza was geboren, maar gas uit gasvelden die later werden aangeboord, week qua samenstelling meestal af van het Groningsgas. Dat leidde uiteindelijk tot twee afzonderlijke (internationale) hoofdtransportnetten, een voor Groningsgas en een voor het zogenaamde hoogcalorisch gas. Omdat de productie uit het Groningenveld versneld wordt stilgelegd, verliezen delen van het Groningsgas transportnet hun functie. Dat lot treft onder andere leidingen die voor de export van Groningsgas naar Duitsland zijn aangelegd. Daarmee is echter niet gezegd dat de leidingen overbodig worden. Sterker nog, Nederland, Duitsland en de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gaan onderzoeken of de betreffende leidingen voor het transport van groene waterstof kunnen worden gebruikt. De leidingen verbinden immers Groningen met de grote industriële clusters in Nederland en met het Duitse Roergebied. Dat houdt ook in dat deze leidingen locaties voor de productie van groene waterstof, zoals de aanlandingsplaatsen van wind op zee bij IJmuiden en Eemshaven, verbinden met het industriële achterland. Daarom gaat Gasunie onderzoeken hoe het netwerk kan worden gebruikt voor transport van waterstof en TNO neemt zowel waterstof transport als opslag in zoutcavernes onder de loep.