In de grote warmtenetten wordt aardgas verdrongen door huisvuil

De meeste grote stadsverwarmingssystemen in steden zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht, werden oorspronkelijk door gasgestookte elektriciteitscentrales van warmte voorzien. Die zogeheten warmtekrachtcentrales (WKC) moesten toch draaien om elektriciteit op te wekken en daarbij komt veel warmte vrij. Door levering aan stadsverwarming kon die warmte deels nog nuttig kon worden gebruikt. In de afgelopen decennia is de elektriciteitsmarkt echter ingrijpend veranderd. Daardoor is het helemaal niet meer vanzelfsprekend dat gascentrales altijd draaien om elektriciteit te produceren met warmte als restproduct. Integendeel, marktprijzen voor elektriciteit zijn vaak dermate laag dat met gascentrales verlies wordt geleden. Als die centrales dan toch moeten draaien om warmte te leveren, dan is eigenlijk warmte het hoofdproduct en elektriciteit een bijproduct waar geld op toe wordt gelegd.

Het verlies op de productie van elektriciteit zou dan welbeschouwd door de verkoop van warmte gedragen moeten worden maar dat zou die warmte dan weer veel te duur maken. Ergo, het systeem van warmtenetten met WKCs als warmteleverancier was toe aan een grondige herziening. Blijkens de onlangs gepubliceerde warmtemonitor gebeurt dat ook. Uit de monitor blijkt onder andere dat afvalverbranders (AVI) de rol van gasgestookte centrales overnemen. Die ontwikkeling ligt voor de hand. Immers, het hoofdproduct van AVI’s is het verwerken van afval en dat in volcontinu bedrijf. Bij dat 24/7 proces komt veel warmte vrij, warmte die kan worden omgezet in elektriciteit maar ook als warm water of stoom geleverd kan worden aan huishoudens en industrie.  Een bijkomend voordeel van warmtelevering door AVI’s in plaats van gascentrales is dat huisvuil als ‘brandstof’ voor ruim de helft bestaat uit zogenaamd biogeen materiaal zoals hout en sinaasappelschillen. Met andere woorden, AVI-warmte kwalificeert voor ruim 50% als zijnde duurzame warmte.