De regering maakt meer werk van energiebesparingsplicht.

Sinds lange tijd zijn organisaties met een energiegebruik van 50.000 kWh elektriciteit of 25.000 m3 aardgas verplicht alle mogelijke energiebesparende maatregelen te nemen die binnen vijf jaar zijn terug te verdienen. In de praktijk valt deze ogenschijnlijk eenvoudige bepaling echter lastig af te dwingen. Door middel van instrumenten als lijsten met maatregelen waarvan wordt verondersteld binnen de verplichting te vallen en meer geld voor handhaving, heeft de regering in de afgelopen jaren geprobeerd de duimschroeven aan te draaien. Momenteel is de noodzaak tot energiebesparing echter groter dan ooit. Het ligt daarom voor de hand dat de regering het bestaande instrument van de energiebesparingsplicht verder aanscherpt.  

De regering heeft aan de Tweede Kamer laten weten hoe ze dit willen aanpakken. Onder andere wil de regering de reikwijdte van de wet uitbreiden naar grote bedrijven en ook maatregelen om CO2-uitstoot te voorkomen onder de plicht brengen. Er wordt nog onderzocht of de glastuinbouw ook onder de wet kan vallen. Verder krijgen de gemeentelijke omgevingsdiensten die de wettelijke besparingsplicht moeten handhaven meer geld en meer bevoegdheden. Tenslotte worden de lijsten met erkende maatregelen geactualiseerd. Daarbij wil de regering na de zomer ook een knoop doorhakken over de tarieven voor energie en CO2-emissierechten. Die prijzen fluctueren en dus fluctueert ook periode waarin maatregelen kunnen worden terugverdiend. De regering wil echter na de zomer een definitieve energieprijs vaststellen die geldt voor de 2023 maatregelenlijsten.